สืบเนื่องจากโพสของ อาวินทร์ เลียววารินทร์ นักเขียนไทยในดวงใจ ที่อาปฏิเสธโหราศาตร์ เพราะไม่เชื่อว่าบางอย่างในชีวิตถูกกำหนดไว้แล้ว
เมื่อก่อนสมัยเด็กๆจนถึงจบ ป.โท ทำงานบริษัท ก่อนกลับมาช่วยทำธุรกิจที่บ้าน ผมเชื่อว่าคนเราสามารถกำหนดชะตาดีเลวด้วยมือของเราเอง
แต่พอกลับมาช่วยที่บ้านเห็นโลกธุรกิจบวกกับพบปะเจอผู้คนหลากหลายมาก
แต่พอกลับมาช่วยที่บ้านเห็นโลกธุรกิจบวกกับพบปะเจอผู้คนหลากหลายมาก
ทำไมในหัวผมกลับมาคิดอีกแบบว่า บางทีชะตาชีวิตคนเราถูก "อะไร" บางอย่างกำหนด และมีคำถามที่ตั้งไว้ในใจหลังจากได้ประสบพบเจอ
-ทำไมคนจน บางทีขี้เกียจด้วยซ้ำแต่เจอเหตุการณ์ บางอย่าง ทำให้พลิกกลับตัวเป็นคนรวยได้ แต่ทำไมบางคนไม่เจอเหตุการณ์แบบนั้น ทำให้จนต่อไป
-ทำไมบางคนเกเรเหลวแหลกแต่เด็ก แต่เจอเหตุการณ์พลิก ให้ทำตัวดีขึ้น กับอีกบางคนไม่เจอ
-ทำไมพ่อแม่บางคนสอนมาดี แต่เจอเหตุการณ์ทำให้คบเพื่อนไม่ดี ทำไมพ่อแม่บางคนไม่เอาใจใส่แต่เจอเหตุบังเอิญทำให้ไปได้ดี
บางครั้งคำว่า เหตุการณ์การบังเอิญ ทำไมบังเอิญกับบางคน แล้วบังเอิญจริงไหม หรือเพราะอะไรกำหนด
-ส่วนเหตุการณ์ที่พบเจอกับตัวเอง ตอนกลับมาช่วยที่บ้านใหม่ๆ เคยบอกโกว่าผมจะต้องตีตลาดที่มีเจ้าของอยู่แล้วให้ได้ แต่ผมก็ไม่ได้พยายามตีเท่าไร ออกจะไม่ได้ทำไรเลยด้วยซ้ำ แต่มีเหตุการณ์บังเอิญ ทำให้คนรู้จักเข้ามาช่วย ทำให้ตีตลาดได้สำเร็จ
-ทำไมบางคนเกเรเหลวแหลกแต่เด็ก แต่เจอเหตุการณ์พลิก ให้ทำตัวดีขึ้น กับอีกบางคนไม่เจอ
-ทำไมพ่อแม่บางคนสอนมาดี แต่เจอเหตุการณ์ทำให้คบเพื่อนไม่ดี ทำไมพ่อแม่บางคนไม่เอาใจใส่แต่เจอเหตุบังเอิญทำให้ไปได้ดี
บางครั้งคำว่า เหตุการณ์การบังเอิญ ทำไมบังเอิญกับบางคน แล้วบังเอิญจริงไหม หรือเพราะอะไรกำหนด
-ส่วนเหตุการณ์ที่พบเจอกับตัวเอง ตอนกลับมาช่วยที่บ้านใหม่ๆ เคยบอกโกว่าผมจะต้องตีตลาดที่มีเจ้าของอยู่แล้วให้ได้ แต่ผมก็ไม่ได้พยายามตีเท่าไร ออกจะไม่ได้ทำไรเลยด้วยซ้ำ แต่มีเหตุการณ์บังเอิญ ทำให้คนรู้จักเข้ามาช่วย ทำให้ตีตลาดได้สำเร็จ
น่าสงสัยจริงๆ น่าทำวิจัยจริงๆ
ทำไมผมคิดมาก อาวินทร์ไม่น่าจุดประเด็นให้ผมคิดตั้งแต่เช้าวันนี้เลย 555
แต่ยังไง สุดท้ายไม่ว่ายังไงใครกำหนด ตัวเราต้องพยายามกำหนด ให้เป็นคนดี ขยัน อดทน ก็พอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น